Η ψωρίαση, η ασθένεια που προκύπτει, οδηγεί τον ιδιοκτήτη της σε σοκ, επειδή από την αρχαιότητα θεωρήθηκε λέπρα. Αμέσως είναι σχεδόν αόρατο, εκδηλώνεται με τη μορφή κόκκινων πλακών με επιδρομή, αλλά με την ανάπτυξη της νόσου, τα σταδιακά σχηματισμένα σημεία συγχωνεύονται σε ένα μεγάλο και στη συνέχεια εμφανίζονται νέες βλάβες, σε άλλες περιοχές του δέρματος, άσχημο το ανθρώπινο σώμα και μερικές φορές το φέρνει στην παραφροσύνη. Η ψωρίαση, όπως και άλλες ασθένειες, έχει τα δικά της στάδια και τα πιο γρήγορα μέτρα λαμβάνονται για την καταπολέμηση της νόσου, τόσο περισσότερες ευκαιρίες προστασίας του σώματος από τη συνολική ζημιά.
Για ποιους αριθμούς μιλούν;
Μεταξύ όλων των δερματικών παθήσεων, η ψωρίαση καταλαμβάνει σχεδόν το ένα τέταρτο τους. Σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία, περίπου το 3% των ανθρώπων από όλο τον κόσμο χτυπάται από αυτή την παθολογία, οι κάτοικοι των βόρειων χωρών είναι πιο πιθανό να υποφέρουν, καθώς και με μια μέτρια κλιματική ζώνη, αλλά ο τροπικός πληθυσμός, αντίθετα, υπόκειται στην παθολογία πολύ λιγότερο. Είναι αδύνατο να πούμε σε ποια ηλικία δεν υπάρχει ψωρίαση, μπορεί να αναπτυχθεί σε οποιαδήποτε περίοδο ζωής. Σύμφωνα με την παρακολούθηση των καθιερωμένων διαγνώσεων, η ασθένεια επηρεάζει συχνότερα τους νέους, κατά μέσο όρο σε ηλικία 16 έως 20 ετών, αυτή είναι η εποχή που σημαντικές ορμονικές αλλαγές είναι σε θέση να επηρεάσουν τις δυσλειτουργίες στο σώμα. Η δεύτερη αύξηση της νόσου παρατηρείται στους ανθρώπους της ώριμης ηλικίας από 40 έως 60 έτη.
Οι Αμερικανοί επιστήμονες αποκάλυψαν ότι περίπου το 65% των ασθενών έχουν ήπια μορφή ασθένειας, στην οποία η δερματική βλάβη δεν υπερβαίνει το 3% και, κατά συνέπεια, δεν επηρεάζει την ποιότητα της ζωής του ασθενούς. Στο 25% των ασθενών, ο αριθμός αυτός είναι περίπου δέκα τοις εκατό και μόνο το 8% των ανθρώπων αλλάζει στο σώμα υπερβαίνει το δέκατο και μπορεί να φτάσει στο σύνολο. Ένα άλλο καθιερωμένο γεγονός υποδηλώνει ότι περισσότεροι από τους μισούς ασθενείς έχουν προβλήματα με την ανταλλαγή υδατανθράκων.
Στάδια ψωρίασης
Η παθολογία έχει μια χρόνια μορφή και, στην επίδραση ορισμένων παραγόντων, εμφανίζονται παροξύνσεις. Δυστυχώς, μια πλήρης θεραπεία της νόσου είναι εξαιρετικά σπάνια, αλλά είναι πολύ πιθανό να επιτευχθεί ύφεση (κρυμμένο στάδιο), το οποίο δεν προκαλεί δυσφορία στον ασθενή.
Το αρχικό στάδιο
Σε αυτό το στάδιο, η ασθένεια μόλις αρχίζει να εκδηλώνεται, τα εξανθήματα σχηματίζονται στο δέρμα, συνήθως όχι περισσότερο από μια κεφαλή πείρου, που αυξάνεται με την εξέλιξη. Πιο συχνά, οι πρώτες πακέτες εμφανίζονται στις στροφές των χεριών και των ποδιών, καθώς και στην περιοχή των προηγουμένως σχηματιζόμενων ουλών. Είναι χαρακτηριστικό των πρώτων πλακών που εμφανίστηκαν στις υποδεικνυόμενες θέσεις για μια μακρά απουσία προόδου προς την αύξηση τους, τέτοιες περιπτώσεις ονομάζονται περιπολίες, είναι παράλληλα. Οι παλμοί έχουν μια ροζ σκιά, λίγες μέρες μετά την εμφάνισή τους, καλύπτονται με ένα γκρίζο σε εκδήλωση, αυτή η δράση υποδεικνύει την αρχή του θανάτου του επιθηλίου και την επικάλυψη ενός νέου. Όταν το δέρμα δεν επηρεάζεται, αυτή η διαδικασία διαρκεί περίπου τρεις εβδομάδες, αλλά σε άτομα με ψωρίαση δεν διαρκεί περισσότερο από 5-6 ημέρες, λόγω των οποίων το επιθήλιο δεν έχει χρόνο να ανανεώσει και να εκδηλώνεται με τη μορφή πλακών.
Θεραπεία του αρχικού σταδίου
Οι κύριες μέθοδοι θεραπείας σε αυτό το στάδιο της νόσου βρίσκονται σε τοπική θεραπεία με φάρμακα. Συμβάλλουν στην απομάκρυνση των δυσάρεστων αισθήσεων, οι οποίες είναι κυρίως σε κνησμό, και επίσης επιταχύνουν τη διαδικασία επούλωσης μειώνοντας τη φλεγμονώδη διαδικασία. Τα κεολυτικά φάρμακα για εξωτερική χρήση συνταγογραφούνται κυρίως, συμβάλλουν στη διάλυση του προσβεβλημένου επιθηλίου. Πάρτε επίσης βιταμίνες της ομάδας Α και D3 και χρησιμοποιήστε ορμονικές αλοιφές.
Προοδευτικό στάδιο
Το επόμενο βήμα στην ανάπτυξη της παθολογίας είναι το προοδευτικό στάδιο. Το Papule γίνεται ολοένα και περισσότερο, είναι ενωμένοι μεταξύ τους σε μεγαλύτερες πλάκες, μπορεί να είναι διαφόρων σχημάτων και μεγεθών. Η επιφάνεια είναι πιο άφθονα καλυμμένη με γκρίζες κλίμακες, τον κύριο εντοπισμό τους στο κέντρο της πλάκας, η περιφέρειά της παραμένει όχι λεπτή, γυαλιστερή, ροζ. Το κύριο σύμπτωμα της προόδου θεωρείται το φαινόμενο του Kebner, η ουσία της οποίας στις ισομορφικές αντιδράσεις, αν το δέρμα υποβλήθηκε σε οποιοδήποτε ερεθιστικό ή τραυματισμό, για παράδειγμα, ένα μηδέν σε αυτό το μέρος, μετά από περίπου μια εβδομάδα, σχηματίζονται νέα παπάκια. Αυτή η περίοδος είναι κατά προσέγγιση, δεδομένου ότι οι περιπτώσεις εμφάνισής τους διαγνώστηκαν και μετά από τρεις ημέρες, και μερικές φορές μετά από είκοσι ημέρες. Η διάρκεια του προοδευτικού σταδίου της ψωρίασης είναι τόσο ατομική που είναι αρκετά δύσκολο να καλέσουμε ακόμη και την κατά προσέγγιση περίοδο. Το μέσο διάστημα του είναι από δύο εβδομάδες έως αρκετούς μήνες. Το όνομα της σκηνής μιλάει για τον εαυτό του, χαρακτηρίζεται από αύξηση της κνησμού και σημαντική πρόοδο στην αφθονία των νέων πλακών, στην πραγματικότητα, είναι η κορυφή της επιδείνωσης. Η θεραπεία σε αυτή την περίοδο πρέπει να είναι πολύπλοκη και όσο το δυνατόν συντονισμένη, πρέπει να υπάρχει:
- φάρμακα ·
- φυσιοθεραπευτικές ενέργειες.
- Αυστηρά συμμόρφωση με τη διατροφή.
Ανάλογα με την πολυπλοκότητα της διαδικασίας και την περιοχή των δερματικών αλλοιώσεων, προβλέπονται ορισμένες φάρμακα και διαδικασίες, δίνουμε έναν γενικό κατάλογο της απαραίτητης θεραπείας, αλλά είναι σημαντικό να καταλάβουμε ότι σε διαφορετικές καταστάσεις ένας δερματολόγος αποφασίζει υπέρ μιας συγκεκριμένης μεθόδου.
Ναρκωτικά:
- αντιισταμινικά;
- Πειραογενές;
- καταπραϋντικό;
- αντιφλεγμονώδη φάρμακα.
- διουρητικά;
- Κεροολυτικές αλοιφές.
- ανοσοδιαμορφωτές.
- κορτικοστεροειδή.
- Κυτταοστατική.
Οι δύο τελευταίες ομάδες φαρμάκων συνταγογραφούνται μόνο με ιδιαίτερα περίπλοκες διαδικασίες.
Οι φυσιοθεραπευτικές διαδικασίες περιλαμβάνουν:
- Puva-therapy;
- υπεριώδη ακτινοβολία.
- Εφαρμογές παραφίνης.
Οι αποτελεσματικές μέθοδοι, ειδικά με την ερυθροδερματική και την εκκρεμιστική ψωρίαση, θεωρούνται ότι είναι αιμοσοφία και πλασμφαίρεση. Έχει επίσης ευεργετική επίδραση τόσο στη φυσιολογική κατάσταση όσο και στο ψυχο-συναισθηματικό υπόβαθρο της θεραπείας με σανατόριο, ειδικά με πηγές σουλφιδίου και ραδονίου.
Ακίνητο στάδιο
Αυτή η περίοδος της νόσου μπορεί να συνεχίσει μια αόριστη περίοδο, αντικαθιστά το προοδευτικό στάδιο, αλλά μετά από κάποιο χρονικό διάστημα μπορεί να επιστρέψει σε αυτήν ή να πάει στο τελευταίο, μπροστά από την ύφεση, το στάδιο υποχώρησης. Αυτό το στάδιο χαρακτηρίζεται από την παύση της ανάπτυξης και τον σχηματισμό νέων πλακών, η επιφάνεια τους καλύπτεται με ένα στρώμα εντελώς, μέχρι την περιφέρεια, χωρίς να αφήνει ένα ροζ χείλος κατά μήκος της άκρης του papule. Η δυσφορία με τη μορφή φαγούρα ή πόνο εξαφανίζεται. Κατά κανόνα, το σύμπλεγμα επεξεργασίας συνεχίζεται με μια μικρή προσαρμογή από το προοδευτικό στάδιο.
Σπουδαίος! Μη αυτό -φαρμακευτικό, πόσο γρήγορα θα στραφείτε σε έναν ειδικό για επαγγελματική, ικανή βοήθεια, η επιτυχία της θεραπείας μπορεί να εξαρτάται.
Παλινδρόμιο στάδιο
Η διαδικασία της επιδείνωσης ολοκληρώνεται από το στάδιο παλινδρόμησης, χαρακτηρίζεται από μια σταδιακή απορρόφηση πλακών. Το χρώμα τους είναι φτιαγμένο από φωτεινό ροζ, και μερικές φορές κόκκινο, αποκτά μια ανοιχτή ροζ απόχρωση, συγκρίνεται σταδιακά με το συνολικό χρώμα του δέρματος ή εντελώς αποχρωματισμένο. Το ξεφλούδισμα περνάει και μετά από μερικούς μήνες ως αποτέλεσμα ολοκληρωμένης, εντατικής θεραπείας, συμβαίνει η ύφεση. Οι παλμοί εξαφανίζονται εντελώς, με εξαίρεση τις ιδιαίτερα αγαπημένες τοποθεσίες του εντοπισμού τους, όπου βρίσκονται οι SO -Called Duty Rashes στους αγκώνες και τα γόνατα. Η περίοδος ύφεσης είναι επίσης ατομική, σε μια κρυμμένη μορφή ψωρίασης, μπορεί να είναι από αρκετούς μήνες έως δεκαετίες. Πιο συχνά με παροξύνσεις, οι ασθενείς αντιμετωπίζουν το χειμώνα, με εξαίρεση αρκετές μορφές ψωρίασης.
Αυτός ο διαχωρισμός στη σκηνή θεωρείται μάλλον υπό όρους και κατά την πρώτη επίσκεψη στον δερματολόγο, ο γιατρός δεν μπορεί πάντα να καθορίσει το στάδιο στο οποίο βρίσκεται η ασθένεια του ασθενούς, αυτό απαιτεί μια ορισμένη παρακολούθηση του. Αλλά με επαναλαμβανόμενη παροξυσμό, όταν η ασθένεια έχει χρόνια στον ασθενή, ο ίδιος αρχίζει να πλοηγείται περίπου στο στάδιο της παθολογίας.
Δυστυχώς, οι παγκόσμιες στατιστικές δείχνουν τον αυξανόμενο επιπολασμό της ψωρίασης. Αυτό το φαινόμενο εξηγείται από τις αλλαγές στην οικολογία όχι προς το καλύτερο, τον γρήγορο ρυθμό της ζωής και τις συναφείς αγχωτικές συνθήκες. Όμως, παρά τον επιπολασμό της παθολογίας και την αδυναμία της πλήρους θεραπείας, με σωστά διατεταγμένες προτεραιότητες και συστηματικές προληπτικές δράσεις, η ψωρίαση, μπορεί να βρίσκεται σε κρυφό στάδιο για μεγάλο χρονικό διάστημα χωρίς να εμποδίσει ένα άτομο να ζήσει μια πλήρη ζωή. Να είστε υγιείς!